چراغ جلو 206 کروز ( دو طرف )
چراغ جلو پارس کروز ( دو طرف )
مپ سنسور بوش ساژم
485,000 تومان
سنسور مپ زانتیا
720,000 تومان
آنتن کامل 207 پانوراما بدون GPS
موتور تهویه ساینا 3 پایه 5 فیش
384,000 تومان
سنسور دور موتور زیمنس
195,000 تومان
سنسور مپ دنا توربو
1,450,000 تومان
آنتن کامل 207 پانوراما بدون GPS
درب صندوق عقب پراید 132
تماس بگیرید
دریچه گاز زیمنس
2,200,000 تومان
دریچه گاز زانتیا (ELX)
تماس بگیرید
وقتی از سیستم روشنایی خودروها صحبت می‌کنیم، در واقع به یک سیستم اشاره داریم که شامل چراغ های جلو، فلاشرهای جلو و عقب، نورهای جانبی، و حتی برخی اوقات چراغ های سقف خودرو و نورهای عقب است. این سیستم به منظور انواع اهداف طراحی شده است، از جمله روشن کردن مسیر برای راننده، شناسایی خودرو توسط دیگران، و ارتباط برقرار کردن با دیگران درباره ابعاد و سرعت خودرو و وضعیت حرکت آن. این پیام‌ها، به ویژه در شرایط شلوغی و سرعت بالا در خیابان‌ها، اهمیت دارند. در این راستا، در سطح جهانی از استفاده از رنگ‌های استاندارد برای این اطلاعات استفاده می‌شود تا کاربران خودروها به راحتی تشخیص داده شوند و وظیفه روشنایی به درستی انجام شود.
انواع چراغ در بدنه خودرو
• چراغ های بزرگ جلو
• چراغ های مه‌شکن
• چراغ های کوچک جلو
• چراغ های ترمز
• چراغ های دنده عقب
• چراغ های راهنما
• چراغ های پلاک خودرو
• چراغ های‌جانبی (پارک)
• چراغ های عقب خودرو
انواع چراغ های داخل کابین
• چراغ های نقشه‌خوانی (سقف)
• چراغ های صفحه نشان‌دهنده‌ها و پنل جلوی راننده
• چراغ جعبه داشبورد
• چراغ صندوق عقب
• چراغ مطالعه سرنشین عقب
شاخص‌ترین استفاده از سیستم روشنایی اتومبیل معمولاً در قسمت جلوی آن قابل مشاهده است. در این بخش، شاهد نورهای بالا و پایین، مه‌شکن، چراغ بغل و سایر اجزا هستید.
– نور پایین
بسیاری از رانندگان تمایل دارند از نور پایین برای روشن کردن مسیر رانندگی خود استفاده کنند. این نور به خوبی برای روشن کردن سطح جاده مناسب است و بدون ایجاد مشکل برای رانندگان یا عابران مختلف، به آنها این امکان را می‌دهد که به سمت اتومبیل حرکت کنند. این نور باعث خیرگی چشمان دیگران می‌شود و از ایجاد تاریکی زیاد جلوگیری می‌کند.
– نور بالا
نور بالا نیز در قسمت جلویی اتومبیل به کار می‌رود، اما معمولاً در شرایط ترافیک کم. این نور، اگرچه با کنترل نشده است و ممکن است خیرگی چشم رانندگان و عابران را به دنبال داشته باشد. معمولاً توصیه نمی‌شود از این نور به صورت مداوم استفاده کنید، مگر در شرایط خاصی که نیاز به آن وجود دارد. همچنین، برخی از رانندگان از این نور برای اعلام حضور به خودروها یا عابران دیگر استفاده می‌کنند.
چراغ بزرگ جلو خودرو چیست؟
طراحی چراغ های جلو در واقعیت به استاندارد خاصی متکی نیست و به شکل و شمایل هر خودروی خاصی ساخته می‌شود. هر شرکت خود یک نگاه منحصر به فرد دارد و طراحی‌های منحصر به فردی را برای خودش ارائه می‌دهد. با این حال، تلاش می‌شود تا طراحی‌های جذاب و جلوه‌گری در زمینه چراغ های جلو ارائه شود. این اهمیت به خاطر داشته می‌شود که اولین تجربه هر فرد با یک خودرو از ناحیه جلویی آن است و یک چراغ بزرگ با طراحی نامناسب ممکن است تأثیر منفی بر تجربه کاربری ماشین‌بازان داشته باشد.
اجزای اصلی چراغ های بزرگ جلو از دو قسمت تشکیل شده‌اند. قسمت اولیه آن کاسه چراغ است که به شکل یک کره طراحی می‌شود. سطح آن با جیوه اندود می‌شود تا نور تولید شده در آن به خوبی انعکاس کرده و بیشتر جلب توجه شود. چراغ نیز در وسط این کاسه قرار می‌گیرد و با استفاده از یک فنر یا حلقه نگه‌دارنده پلاستیکی به صورت محکم در جای خود قرار می‌گیرد.
بخش دوم به نام بلوری یا عدسی چراغ مشهور است. این بخش روی سطح کاسه چراغ قرار دارد و به صورت یکپارچه با کاسه است، تا جلوگیری از ورود گرد و غبار، آب و سایر ذرات به داخل کاسه چراغ انجام شود. این سطح عدسی با منشورهای بلورینی پوشانده شده است که به منظور مدیریت بهتر پرتوهای نور از لامپ استفاده می‌شوند.
همان‌طور که از اسمش مشخص است، در هنگامه بارندگی یا مه‌آلود بودن جاده مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نور سفید یا زرد، قرار است که سطح جاده را برای شما روشن و مشخص کند تا در سرعت‌های پایین، بتوانید به راه‌تان ادامه دهید. در مسیرهای پیچ در پیچ و هنگامه بارندگی و مه، این چراغها نقش حیاتی دارند و بدون آنها مشکل بتوان طی مسیر کرد.
چراغ مه‌شکن خودرو چیست؟
یکی از انواع چراغ خودرو که در اینجا قصد داریم درباره‌اش بحث کنیم، چراغ مه‌شکن است. تعداد مه‌شکن‌ها معمولاً دو تا هستند و در کنار چراغ های بزرگ جا می‌گیرند. جالب است که نور این چراغها غالباً زرد است، و در مقایسه با چراغ های بزرگ خودرو، در شرایط برف، باران و مه، بیشتر استفاده می‌شوند. به خصوص در بارش‌های برفی، زیرا نور چراغ های بزرگ در برخورد با ذرات برف منعکس می‌شود و اثر محدودی در روشنایی مسیر نخواهد داشت. برای تولید نور زرد، می‌توان از عدسی و بلور زرد یا حتی حباب زرد روی لامپ چراغ استفاده کرد. اگر چراغ مه‌شکن در خودروی شما وجود ندارد، می‌توانید از مه‌شکن‌های مدل دایره‌ای یا چهارگوشی که در بازار موجود هستند، استفاده کنید و آنها را روی اتومبیل خود نصب کنید.
در برخی از خودروها معمولاً سعی می‌شود از یک روش دیگر برای بهبود نور در شرایط حیاتی مانند مه، برف و باران استفاده شود. برخی از خودروها چراغ های نورافکن را روی سپر یا نقطه دیگری قرار می‌دهند که ساختار آنها شبیه مه‌شکن‌هاست، با این تفاوت که نور آنها سفید است.
نکته دیگری که مفید است بدانید، این است که در خودروهای جدید معمولاً دو چراغ در جلوی خودرو طراحی شده است. این چراغها همانند مه‌شکن‌ها عمل می‌کنند، با این تفاوت که دارای کنترلی در پنل جلویی راننده در کابین هستند. مدار الکتریکی این چراغها هم مستقل از مدارات چراغ های بزرگ جلو و دیگر چراغها طراحی شده‌اند.
در برخی از خودروها، از چراغ های معروف به “چراغ کنار” استفاده می‌شود. با این حال، باید توجه داشت که این نوع چراغها هنوز به صورت گسترده در کلیه اتومبیل‌ها استفاده نمی‌شوند. عمدتاً این چراغها در لحظات پیچیدن یا تغییر جهت خودرو روشن می‌شوند و به راننده کمک می‌کنند تا مسیر را به خوبی تشخیص دهد. این چراغها در برخی از مواقع به چراغ راهنما متصل می‌شوند و گاهی هم به چراغ دنده عقب وصل می‌شوند تا عملکرد بهتری داشته باشند. بیشتر این نوع چراغها روی آینه‌های جانبی نصب می‌شوند، اما در طراحی برخی از خودروها نیز ممکن است روی بدنه خودرو قرار گیرند.
این چراغ، اغلب برای نیروهای امدادی، امنیتی، پلیس، آتش‌نشانی و موارد مشابه به کار می‌رود و کاربری عمومی برای رانندگان ندارد. تنها برای اطلاع‌رسانی به نیروهای امدادی و اطلاع‌رسانی به رانندگان دیگر استفاده می‌شود که باید مسیر را باز کنند. این چراغها معمولاً در انواع چراغ های گردان تولید می‌شوند و در مدل‌های جدید از سیستم ال‌ای‌دی با قابلیت چشمک‌زن استفاده می‌کنند. رنگ‌های استفاده شده در این چراغها عبارتند از آبی، قرمز و زرد. همچنین، به همراه این سیستم، آژیر و آمپلی‌فایر نیز طراحی شده‌اند تا کاربران خاص به کنترل بیشتری بر روی مسیر داشته باشند.
از جمله اجزای حیاتی در سیستم روشنایی اتومبیل، باید به چراغ های راهنما، چشمک‌زن، یا فلاشر اشاره نمود. این چراغها در گوشه‌های چپ و راست جلو و عقب خودرو نصب شده‌اند. زمانی که اتومبیل قصد تغییر مسیر را دارد، این چراغها به کار گرفته می‌شوند تا سایر کاربران جاده قابلیت واکنش مناسب را از خود نشان دهند. همچنین، هنگامی که خطری نظیر تصادف یا عبور حیوانات اهلی مشاهده می‌شود، با روشن کردن چراغ راهنما یا فلاشر، اطلاعاتی به خودروهای پشت سر منتقل می‌شود. این چراغها نیز در شرایط باران و مه برای بهبود دید عقب‌ها نسبت به شما مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اولین بار چراغ راهنمایی الکتریکی در دهه اول قرن بیستم ابداع شد و در چهار دهه پس از آن، مدل‌های بهتر و به‌روزتری به وجود آمد. استفاده از این چراغها برای خودروسازان به گونه‌ای الزامی شد که در کنار آن، چراغ های راهنمای کناری یا ریپیتر نیز به‌عنوان یک الزام قانونی در بسیاری از کشورها مورد استفاده قرار گرفت.
چراغ راهنما چیست؟
یکی از انواع چراغ های خودرو، چراغ راهنما است. این چراغها برای نمایش چرخش اتومبیل به سمت چپ و راست و جلب توجه دیگران طراحی شده‌اند. تعداد آنها حداقل باید چهار عدد باشد؛ دو عدد برای بخش جلویی اتومبیل و دو عدد برای بخش عقب آن. این چراغ های چشمک‌زن با هدف جلب توجه بیشتر و اطلاع‌رسانی به رانندگان دیگر طراحی شده‌اند. نوری که از این چراغها منتشر می‌شود، به رنگ زرد است و اگر لنز چراغ بی‌رنگ باشد، همان روش معمول برای نمایش حالت عادی از چراغ اصلی استفاده می‌شود حول چراغ اصلی، حلقه زرد متمرکز است.
طراحی این چراغها می‌تواند مستقل یا به صورت یکپارچه با سایر چراغها در اتومبیل باشد و این وابسته به سیاست طراحی تولیدکننده خودرو است. در خودروهای جدیدتر، از چراغ های راهنما با طراحی شیک و مدرن در اطراف اتومبیل نیز استفاده می‌شود. این چراغها روی آینه‌های بغل، گلگیرها و دیگر قسمت‌های خودرو قرار می‌گیرند. این طراحی باعث می‌شود که در هنگام چرخش به چپ یا راست، تشخیص این حرکت به سهولت انجام شود. در نهایت، مکان قرارگیری این چراغها توسط طراحان به گونه‌ای انتخاب می‌شود که به راحتی و با کمترین تلاش توسط سایران مشاهده شوند.
خودروها در بخش جلو و عقب، همگی دارای چراغ های پلاک هستند. این چراغها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در شب، پلاک را به راحتی خوانا کنند. معمولاً دو عدد از این چراغها در بخش جلو و دو عدد در بخش عقب خودرو قرار دارند، اما تعداد آنها ممکن است بسته به طراحی خودرو متغیر باشد.
سازندگان خودروها در راستای بهبود سیستم روشنایی خودرو، چراغ های خطر نیز به تولید خود مشغولند. این چراغها برای اطلاع‌رسانی در شرایط خاصی مانند نور کم، باران، تاریکی، مه، تغییر حالت و حرکت خودرو و… طراحی شده‌اند. هدف این چراغها انتقال پیام به دیگران درباره حضور خودرو در شرایط معین است. چراغ های خطر در قسمت‌های جلو و عقب خودرو نصب می‌شوند و به ازای هر سمت خودرو یکی از آنها قرار دارد. بعضی از این چراغها دارای کاسه‌های مستقل هستند، در حالی که برخی دیگر با چراغ ترمز ترکیب شده‌اند. نوع طراحی این چراغها به اختیار تولیدکننده بستگی دارد.
طلق استفاده شده در ساخت این چراغها به رنگ قرمز است. در صورت استفاده از طلق بی‌رنگ، تلاش می‌شود با ایجاد حباب‌های قرمز دور چراغ، نور قرمز تولید شود. یک نکته مهم دیگر این است که چراغ های عقب خودرو در برخی مدل‌ها به‌طور یکپارچه و هماهنگ با بدنه خودرو طراحی شده‌اند، که به زیبایی خاصی به خودرو افزوده است. در برخی دیگر از خودروها هر چراغ دارای طلق خود است.
یکی از مهم‌ترین سیگنال‌های ایمنی در خودرو، چراغ ترمز است. در صورتی که پلیس متوجه شود چراغ ترمز شما دچار مشکل است، ممکن است برخورد تندی با شما داشته باشد. استفاده صحیح از چراغ ترمز در سرعت‌ها و فواصل مختلف با خودروهای اطراف، تنها راه برای درک رفتار ماشین‌های جلو است. در غیر این صورت، ممکن است به سرعت متوجه توقف ماشین جلویی نشوید و باعث بروز تصادف شوید. این چراغها از لحظه فشار دادن دسته ترمز تا زمانی که ماشین متوقف می‌شود، روشن باقی می‌مانند.
این چراغها در قسمت عقب خودرو قرار دارند و ممکن است یک یا دو عدد باشند. غلاف یا لنز این چراغها معمولاً قرمز است. در صورتی که غلاف بی‌رنگ باشد، لامپ باید حاوی حباب قرمز باشد تا نور قرمز را منتقل کند.
در برخی از خودروهای جدید، چراغ ترمز سوم نیز اضافه شده است. این چراغ در قسمت پایین شیشه عقب خودرو، در وسط قرار دارد. این اقدام باعث افزایش دید نسبت به ترمزهای ناگهانی شما می‌شود و به افزایش ایمنی سرنشینان خودرو کمک می‌کند.
زمانی که قصد دارید به دنده عقب بروید، لازم است که در محیطی با روشنایی مناسب حضور داشته باشید. این اقدام نه تنها به شما کمک می‌کند تا مسیر و سطح جلوی خود را مشاهده کنید، بلکه به دیگران هم این اطلاع را ارائه می‌دهد. حتی اگر خودروی شما دارای دوربین عقب باشد، استفاده از این چراغها همچنان ضروری است تا تصویر واضح‌تری به دست آورید. طراحی بی‌رنگ و برجستگی‌های موجود در طلق و عدسی این چراغها، باعث پخش نور بهتر و روشنایی گسترده‌تر محیط می‌شود.
کاربرد دیگر چراغ موجود در داخل صندوق عقب به طور کامل واضح است. هنگامی که شما در تاریکی شب قصد دارید وارد صندوق عقب شوید یا در آن نگاه کنید، این چراغ به شما کمک می‌کند تا دارای نور بیشتری باشید. این چراغ به صورت تک یا دو چراغ به کار می‌رود.
تا به حال در مورد چراغ های خودرو و انواع آنها و کاربردهایی که دارند، مطالبی خوانده‌اید. حالا می‌خواهیم کمی بیشتر در مورد انواع مدل‌های چراغ خودرو بپردازیم. انواع مدل‌های چراغ خودرو عبارتند از:
– نئون:
– قدیمی‌ترین مدل‌های چراغ اتومبیل هستند. در این مدل، الکتریسیته از طریق یک رشته فلزی از جنس کروم عبور داده شده و این رشته در خلأ داغ شده و نور تولید می‌کند. به دلیل عدم وجود اکسیژن در داخل حباب، گرمای زیاد موجب اشتعال نمی‌شود.
– هالوژنی:
– بعد از چراغ های نئونی، نوبت به چراغ های هالوژنی رسید. این لامپ‌ها از هالوژن در یک حباب شیشه‌ای استفاده می‌کنند که یک رشته تنگستن در آن وجود دارد و ساختار چراغ را تشکیل می‌دهد. تکنولوژی هالوژنی هنوز هم در بسیاری از خودروها به کار می‌رود.
– زنون:
– این لامپ‌ها نیز در سال‌های گذشته مورد استفاده قرار گرفته‌اند. لامپ این چراغها توسط گاز زنون پر شده است و نور مورد نیاز از قوس الکتریکی ایجاد شده میان دو الکترود تولید می‌شود. زنون‌ها نیز برخلاف بسیاری از لامپ‌های دیگر، نور بالایی تولید می‌کنند.
– ال‌ای‌دی:
– یکی از رایج‌ترین لامپ‌های مورد استفاده در چراغ های خودرو، ال‌ای‌دی هستند. با استفاده از لنز و عدسی، این چراغها نور بهتری را تولید می‌کنند و نسبت به لامپ‌های رشته‌ای و دیگر مدل‌ها وضعیت بهتری دارند.
– لیزری:
– در این لامپ‌ها از تکنولوژی لیزر استفاده شده است. ابعاد کوچکتری دارند اما می‌توانند به همان اندازه یا حتی بیشتر نور تولید کنند. این لامپ‌ها به عنوان چراغ های روشنایی در خودروهایی از جمله بی‌ام‌دبلیو و آئودی استفاده می‌شوند و مسافت روشنایی آنها دو برابر لامپ‌های دیگر است.
چند نکته باقیمانده درباره چراغ خودروها
همان‌طور که بیان شد، چراغ های خودرو نه تنها جنبه ایمنی دارند، بلکه جنبه آگاهی‌بخشی به دیگران و زیبایی نیز دارند. به همین دلیل، تولیدکنندگان خودرو سعی دارند تا آپشن‌های مختلفی در این زمینه ارائه دهند. یکی از این آپشن‌ها، سیستم اتولایت است؛ به این معنا که از سنسور نور استفاده می‌کند. زمانی که سنسورهای حساس به نور اتومبیل در شرایطی مانند غروب یا صبح زود، در تونل، در هوای ابری و تیره و غیره حس کنند که نور محیط کم است و باید چراغها روشن شوند، این کار بدون دخالت شما و به صورت خودکار انجام می‌شود.
همچنین، در خودروهای جدید از دی‌لایت‌ها به نام چراغ های روز نیز به میزان زیادی استفاده می‌شود. این چراغها با تولید نور در طول روز، باعث می‌شوند تا خودرو بهتر دیده شود و توسط رانندگان دیگر بهتر شناخته شود. یکی از آپشن‌های دیگر مرتبط با چراغها، چراغ های بدرقه هستند. اگر این امکان در خودروی شما وجود داشته باشد، می‌توانید پس از خاموش کردن ماشین و تصمیم به خروج از آن گرفتید، با فشار دکمه یا اهرم مربوطه، نور مسیر را تا لحظه ورود به خانه روشن کنید. همچنین، چراغ های تطبیقی نیز در برخی از خودروها وجود دارند. این چراغها در هنگام دور زدن و چرخاندن فرمان، زاویه خاصی ایجاد کرده و نور را در جهت مشخصی فراهم می‌کنند تا دید بیشتر و کیفیت بهتری را فراهم کنند.
چراغ زیر در خودرو و دستگیره‌ها
چراغ زیر خودرو و دستگیره‌ها به‌طور عمومی در خودروهای لوکس و لاکچری استفاده می‌شود و الزام به استفاده از آنها توسط شرکت‌های سازنده خودرو نیست. این چراغها به نام چراغ خوشامدگویی نیز شناخته می‌شوند. هنگامی که در خودرو را باز می‌کنید، این چراغها روشن می‌شوند و مسیر شما را به سمت زمین نمایان می‌کنند. از دیگر ویژگی‌های مدرن خودروها می‌توان به چراغ دستگیره‌ها اشاره کرد که در زمان بازکردن در، به کمک شما می‌آید.
